ارسطو ءُ افلاطون ۔ رجانکار : زاھدہ رئیس راجی

[Zahida Raees Raji]

ارسطو ءُ افلاطون
رجانکار :زاھدہ رئیس راجی

ارسطو ءِ اُستاد افلاطون ءَ درس دیگ ءِ وھد ءَ گوشیت کہ من تئ سرءَ سک باز مھنت کُتگ ۔ اگں تو دنیا ءَ مزنیں جاھے ءَ سربوھگ لوٹ ئے گُڑا وت ءَ چَہ جنین ءَ دیر بہ دار کہ اے کائنات ءِ ھما ساچشت انت کہ مزنیں مزنیں سوبمندیں مردماں بے سوب کنت ۔ ایشی ءِ مکر ءَ ھرکسے کپت چَہ کار ءَ پشت کپت۔ پمشکا تو گوں من ءَ زبان بہ کن کہ وت ءَ چَہ جنین آدم ءَ مدام دیر دارئے ۔

ارسطو گوں وتی اُستاد ءَ زبان کنت کہ ھجبر جنین ءِ چاپ ءَ نہ کپ ایت۔
ارسطو شپ روچ وتی دلگوش ءَ وانگ ء۔ دنت۔
یک رندے آئ ءِ دیم ءَ ھما زمانگ ءِ نامداریں کھبگے کپ ایت کہ چریشی ءَ نیم شھر ءِ مردین ھمے جنین ءِ زیباھی ءِ شیدا اتنت ۔
جنین ھاوند ءَ سک ڈولدار کُتگ ات کہ بز ءُ دراجیں مود ،ماھتاپیں دیم ، آسکی چم ءُ کمانیں بُروان کہ ھرکس ءَ دیست پہ چارگ ءَ دل ئِے سیر نہ کُت۔
ارسطو ءِ وھدے چم آئ ءِ سرءَ کپت انت آئ ءَ وتی راہ مٹینت ءُ دگہ نیمگ ءَ روان بوت۔
جنین ءِ چم ھم ارسطو ءِ سرءَ کپ انت ءُ زندگی ءَ اولی بر ءَ آئ ءَ وتی کم شرپی ءِ مارشت دل ءَ کئیت۔ وتی ھمراہ ءَ جُست کنت کہ اے آدم بیزار کئے انت کہ آئ ءِ زیباھی ئِے کمار نہ کُتگ۔
نوں گوشئے جنین ءَ چَہ ارسطو ءَ انچوش کُنّت ات کہ پہ زانت آئ ءِ دیم ءَ کپگ ءِ جُہد ئِے کُت۔ ءُ ھمک رند ءَ دیم ءَ کپگ ءَ گوں ارسطو ءَ وتی نگاہ جَہل کُت انت ءُ گوست۔
یک روچے جنین ءِ اوپارجواب دَنت ءُ دیم ءَ ئِے کئیت اُشتیت ءُ جُست ئِے کنت کہ آھر تو چونیں انسانے ءِ کہ سرجمیں دنیا منی ھسن ءُ زیباھی ءِ پُشت ءَ تچ ایت ءُ من کہ تئ پُشت ءَ تچگ ءَ آں تو من ءَ چمّاں چست نہ کن ئے نہ چارئے ھم۔ آھر تئ اے بیزاری ءِ سوب چی انت۔
ارسطو دراہینیت کہ منی اُستاد ءَ من ءَ مہمیں چیزے وانینتگ ءُ چَہ من ءَ زبان گپتگ کہ ھجبر مَہ شموشاں ۔
وھدے جنین سک باز جُست پُرس ئِے کنت گُڑا مجبوری ءَ گوشیت کہ آئ ءَ گوشگ بوتگ کہ چَہ جنین ءَ مدام وت ءَ دیر بہ داریت۔
اے گپ ءِ اِشکُنگ ءَ گوں آ جنین ءِ لنٹانی سرءَ بچکندے تالان بیت ۔ دمانے ھاموشی ءَ رند گوشیت : تو یک کارے کُت کن ئے ؟
ارسطو گوشیت : بُگش
جنین گوشیت کہ تو پلاں روچ ءَ پلاں وھد ءَ باگ ءِ پلاں جاہ ءَ وھد ءِ سرءَ بیا ءُ وت ءَ چِیر بہ دئے۔
ارسطو جُست ئِے کنت پرچَہ ؟
آ گوشیت کہ جُست مَہ کن ۔ ھرچے کہ من ترا گوشت ھما بہ کن ۔ ترا درس رس ایت کہ تئ استاد ھم منی ھمراہ کئیت۔
ارسطو ھُشک ءُ ھیران ترایت۔
جنین گوشیت کہ بس وھد ءِ ھیالداری ءَ بہ کن۔
روچ گوزان بنت ءُ ارسطو گوں بے تاھیری ءَ آ وھد ءِ ودار ءَ کنت
آھر آ روچ کئیت ۔ ارسطو گوشتگیں وھد ءِ سرءَ درچکانی میان ءَ روت چیر بیت اِنت ءُ ودار کنت ۔ آئ ءَ گوشئے اے ودار سک گران کپگ ءَ ات ۔ ھیر ھما رنگ ءِ گُدانی کہ جنین ءَ ایشی ءَ گوشتگ ات ھما رنگ ءِ گُدانی سرءَ وھدے ارسطو ءِ چم کپ اَنت آ زانت کہ جنین داتگیں زبان ءِ رد ءَ اے باگ ءَ رس اتگ ۔ جنین ءَ وت ءَ انچوش شوک ءُ زیبا کُتگ ات کہ کسے ھم بہ گندایت دیوانگ بہ بیت بلے آئ ءِ ھمراہ مردینے ات۔
وھدے کہ دوئیں نزیک ءَ اتک اُشتات انت ارسطو ءَ دیست کہ آ مردین آئ ءِ اُستاد افلاطون ات کہ سراں پیری جنین ئیگی  پدائیگ ءُ شادان ات ءُ لہم لہم ءَ الوت ءَ اَت۔
جنین انچوش اے درچکانی میان ءَ کئیت اُشتیت ارسطو گوں زَھرءَ پُرّیں دیم ءَ ڈنّ ءَ درکپیت ءُ وتی اُستاد ءَ گوشیت :” شرپداریں اُستاد! تو وَ من ءَ گوشتگ کہ من چوشیں جنیناں چِہ وت ءَ سک دیر بہ دارآں اگں زندگی ءَ سوبین بوھگ لوٹ آں ۔ منی وَ اُمر انت بلے ترا چون انت کہ اے اُمر ءَ چوشیں کار ءُ کرد ۔ ۔ ۔ من ءَ سک درد ءُ اپسوز بوھگ ءَ ایں۔
افلاطون اے اناگہیں اُرش ءِ سرءَ بِر بیت انت ءُ چکّ ءَ ترین ایت جنین ءِ نیمگ ءَ چارایت کہ مکریں بچکندے آئ ءِ لُنٹانی سرءَ تالان اَت۔
چوشکہ افلاطون ذہانت ءُ بودناکی ءِ بُرزتریں جاہ ءَ رس اتگ ات پمشکا دمانے ءَ سرپد بیت کہ اے چونیں لئیبے بوھگ ءَ اَت۔
گوں تاھیری ءَ ارسطو ءِ کوپگ ءِ سرءَ دست ءَ ایرکنان ءَ پسو دنت :” اے مروچیگیں شرتریں درسے ات ءُ منی داتگیں درس ءِ چد ءُ شرتریں تصدیق بوت نہ کنت۔ تو وت بہ چار کہ اے جنین ءَ منی رنگیں جہان گندیں انسان ھم بے اکل جوڑ کُت گُڑا تئ رنگیں ورنا ایشی ءِ دیم ءَ چے کُت کنت۔
من مروچی ھم ھما گپ ءَ جن آں کہ چوشیں جنیناں چِہ وت ءَ را دیر بہ دار۔ اے درس ءَ سدانی سال گوازینتگ ءُ مروچی ھم ھمے اصول ئِے سوبین پیش داشتگ۔

[Adabi Hakim ادبی ھکیم]

پـہ مَـردیـنـاں بـاز بـاز جـوانـیـں هِـکـمَـت ءُ پَـنـتـے ءُ بـاز وَشّـیـں ڈولـے رجـانـک بـوُتـگ – گـُـهـار سـوبـیـں بـات ئـے .

[/b]

[Zahida Raees Raji]

پـہ مَـردیـنـاں بـاز بـاز جـوانـیـں هِـکـمَـت ءُ پَـنـتـے ءُ بـاز وَشّـیـں ڈولـے رجـانـک بـوُتـگ – گـُـهـار سـوبـیـں بـات ئـے .

[/b]

mennatvaaran brat