گیدی کسہ: واد
______
ھست اَت یک باشاھےآئیءَ ھستءَ سے مردیں چُک کہ آ سئیں سک بے نیاز شَررنگءُ بے مَٹ اٍتاں بادشاہءَ ھم سک چہ دلءَ دوست اَت اَنت
بادشاہ یک روچے ھیالءَ لگ اِت کہ منءَ وتئ چک سک دوست اَنت ءُ منءَ پہ ھچءَ دل نہ بنت باریں وتی چکاں چکاساں آیاں منءَ چنچک دوست دار اَنت
بادشاہ ءَ وتی سئیں چُک لوٹ اِتِ اِنت اولی جُست چہ وتی مستریں چکءَ کت کہ منی چک ترا منءَ چنچک ءُ چوں دوست بیت چکءَ پسُو داتکہ منی پت تئ مَٹءُ درور دگنیاءِ تھءَ نیست ءُ تو جھانءِ پتاں چہ جوان تر ءُ بے مَٹ ءُ بے درور اِت پتءٍ دل وش بوت
دومئ چکءٍ جست کت ایشی ءَ ھم انچو پتءٍ ستا کت ءُ بادشاہ ءِدل وش بوت ءُ چہ پاداں چست بوتُ ءُ درائینت ئے واہ منی بچاں شما منی دل ءِ کپ کُت اَنت من زاناں کہ منءَ پُشپد ھست ءُ بادشاہءَ دیم گوں کستریں ءُ چکءَ کُت ءُ جست کُت کہ منی بچ تو منء.چنچک ءُ َ چوں دوست دارئے
کستریں چکءَ گوشت منی آرپیں کبلہ منی پجار منَ ترا سک سک باز دوست داراں ھمے پیم کہ ٍ واد !!!!
بادشاہ ءَ سِٹے کُت ءُ ھیران ءُ ھبکہ بوت کہ منی چُکءَ منءَ وادءِ برابر ءَدوست اِنت کہ وادءَ ھچ ھریدے نیست َبادشاہءَ پہ ھبکئی گوشت تو منءَ وادءٍ برابر کن ئے ءُ پدا
بادشاہ سک زھرگپتءُ
وتئ وزیرءُ گزیراں ھکم دات ءُ گوشت کہ بیاے منی اےچکءَ بگر اِتءُ بہ بر اِت جنگلءَ بُکش اِتءدور بدی اِت ء ُ ھونانی بیار اِت کہ من اِش وراں
وزیرءُ گزیراں باز گوشت واجہ اِے تئی بچ انت تئی ھون اِنت بکشے اِے نادانے درگوز ءُ پھل ئے کن تئی چُک اِنت.
بلے بادشاہءَ وتی ھکم واتر نہ زرت ءُ آ ملکءٍ بادشاہ ات ءُ وزیر ءُ گزیراں ھکم پروشت کُت نہ کُت اِے چہ بادشاہ ءِ ھکم لاچار اَت اَنت آیاں ناکامیں دلے بادشاہءٍ چک گپتءُ دیم پہ جنگلءَ شت انت رواں رواں آدرست جنگلءِ تھءَ سربوت اَنت. وزیرءُ گزیر ءُ پاسپاں درست ھیران ءُ پریشان اَت اَنت کہ
بچک سکیں لائک ءُ دانا ءُ گریب دوست ءُ مردم شناسے ءُ اِشی کُشک ءُ جنگلءَ دور دئیگ سک تاوان اِنت نزاناں بادشاہ ءِ رم ءُ ھوش شُتگ کہ وتی تاسپیں بچءَ بہ ادنائیں گپے کُش اِیت ءُ جنگلءُ دور دنت آیاں بادشاہ ءِ چُک پہ کُشگءَ دل نہ بوت آیاں گوشت کہ تئی پتءِ ھکم ھمیش اِنت کہ ما ترا بہ کُشیں بلے ما ترا نہ کُشیں تئی بدلءَ ما
یک آسکے یا سئیدے شکار کنیں ءُ آئی ھونانی برین ءُ دئین تو چو بہ کن دگہ ڈیھ ءُ دیارے برو. آیاں بادشاہءِ چُک جنگل یل دات ءُ وت شُت اَنت ءُ راہءَ آسکے شکار اِش کُت ھون اِش بُرت ءُ بادشاہ ءَ دات اَنتءُ بادشاہءَ مزنیں زر ءُ مالے بکشش دات اَنت َ
بل اِشیءَ بزورآئیءَ کہ چک سرجناںءُ پاد جناں دیم رواں بوت ءُ سرے یک ملکے ءَ شُت کپت آ ھیراں بوت کہ ادا,کئی لوگءَ برُوت. آ,ھمے ھیال اَت کہ دیست ئے یک کرا,کسانیں لوگے ءُ لوگءِ دیمءَ پیریں بَلُکے نشتگ. آ شُت ءُ بلکءَ سلامے دات کہ مھمان نہ دارئے بلُک ءُ بچ دیست ھیراں ھبکہ بوت ءُ بلک بچکءَ چارگءَ لگ اِت ءُ گوشتی بلے ھیرات باتاں نماسگ تئی سرءَ چوں مھمان نہ داراں تو منءَ وتی بُلک کُتگ کولیگاں تو منی نماسگءِ بیا بہ نند ھیراتاں باریں تو ھال کن تو چہ کجا پیداگءِ. آئی پسو دات جُست ءَمہ کن بلک من چہ دیریں ملکےءَ پیداگاں منءَ ھچ کس نیست بَلُکءَ گوشت.چوں مہ گوش مرچیگءَ رند من تئی بلکاں تو منی نماسگ. !!!!
ھداءٍ کدرتاں ھمے ملکءَ اے بچک سر بوتگ اَت ملکءٍ بادشاہ بیران بوتگ اَت ملکءٍ کانود اَت کہ وھدے ملکءٍ بادشاہ بیران بیت یک بانزے بزاں شاھینے َیل ءَ دینت اِے شاھین ھرکسی سرءَ نندیت ھما ملکءٍ بادشاہ بیت شپ بوت بَلکءَ ھیال آتک کہ مئے ملک ءِ بادشاہ بیران بوتگ ءُ باندءَ بادشاہءِ دربارءَ شاھینءَ یل دینت ھرکسی سرءَ نند اِیت آ ملکءِ بادشاہ اِنت بلکءَ نماسگءِ نیمگءَ چار اِت بچک بادشاھی چکے اَت بلکءِ دل ءِ تھءَ ھیال کُت ءُ پکا ارادہ کُت کہ باندءَ من وتی نماسگءَ ھم دربارءَ براں بلکہ شاھین منی نماسگءِ سرءَ نشت ءُ منی نماسگ ملکءِ بادشاہ بیت ءُ من پیراں سری بادشاھی ماڑی ئے گنداں ءُ آرام کن آں اگاں مُرتاں کبرءَ پاد اوں تچک بنت. بلکءُ دیم گوں نماسگ کُت ءُ بادشاہءِ بیرانی ھالءِ دات ءُ گوشتی کہ باندءَ شاھیں دربارءَ ھرکسی سرءَ نشت آ بادشاہ اِنت من باندءَ ترا بادشاہءِ دربارءَ براں
بلکیں شاھیں تئ سرءَنندیت تو ملکءٍ باشاہ بئے ُء ُمن ھم پیراں سری آرامیں زندے گوازیناں َ
نماسگ ءَ گوشت سرءُ چماں ھرچی بلُک تو گوش ئےُ
َادگہ سھبءَ بلکءَبچک زرت ءَ بادشاہءِ دربار آتک دربارءِمردماں بچک دیست ھیراں بوت کہ اے وش ءُ ڈولداریں ورنا کئے اِنت کہ بلکءَ گون اِنت آیاں بلک جست کُت بلکءَ گوشت کہ منی نماسگ اِنت بلے آیاں زانت کہ بلکءَ نماسگ نیست.!!!!
بلک ءُ بچک دربارءَ نشت اَنت شاھین دربارءَ یل دیئگ بوت شاھین بال کُت چکراں چکراں آتک ھمے بچکءِ سرءَ نشت مردم ھیراں بوت انت شور بوت اے بچک مئے ملکءٍ مردم نہ انت بلُکءَ چہ کجا آورتگ ما اشیءَوتی ملکءِ بادشاہ نہ کنیں مستریں کماشاں گوشت شریں باندءَ پدا شاھینءَ یلءَ دئیں ھرکسی سرءَ نشت ھما مئے بادشاہ اِنت
دومی روچءَ پدا دربار شاھین اِش یل دات پدا بچکءٍ سرا نشت مردماں شور کت ءُ دربارءِ کماشاں مردمانی گپ منّ اِت ءُ بلک ءُ نماسگ اِش چہ دربار در کت اَنت ءُ بلکءَ گوشت اِش اے بچک درآمدے ءُ مئے بادشاہ بوت نہ کنت ءُ تو,گوں نماسگءَ باندءَ دربارءَ میا اِت سیمی روچءَ بلک ءُ نماسگ دربارءَ نہ شُت بلکءَ وتئ نماسگءَ گشت باندا تو برو پلاں کبرستانءَ کبرے ھست ھمے کبرءِشَکءٍ کرا بہ نند دوا بہ کن تئی کسمتَ بادشاھی بیت ءُ شاھین ھمودا کیت
بچکءَ گوشت کبرستان روگ جوان اِنت بلے من چہ کبراں دُوا نہ لوٹاں چیاکہ بُرزءَ بلاھیں بادشاھے ھست کہ نام ءِ پاکیں ھاوند اِنت ءُ من چہ وتی پیداگ کنوکیں ھاوندءَ دوا لوٹاں کہ سرجمیں کائینات ءِبادشاہ اِنت منی دُواءَ گوش دار اِیت بلُکءَ گوشت شر اِنت تو چہ پاکیں ھاوندءَ دوا بہ لوٹ .سیمی روچءَ بچک کبرستانء َ شتءُ کبرے شَکءٍ کرا نشت ءُ مردگانی واستءَ دواکُت کہ یا منی باکیں رودینوک اِشانی بکشش بہ کن ءُ مارا ھم نیکیں راہءِ روگءِ ھمتءَ بدئے ءُ اگاں اے ملک ءِ بادشاھی منی تالھ ءُ کسمتءَ نبشتہ کُتگ منی مددءَ بہ کن بچک ءَپہ بلکءِ دلءِ وش کنگءَ کبرستانءَ ھمے کبرءِ سروناں نشت.
سیمی روچ اَت مردم درست دربار اتک ءُ مُچ بوتاں آیاں دیست کہ مرچی بلوک گون نماسگءَ زاھر نہ بیت ھر کسءَ شکُرے گپتءُ ھر چ کسءَگوشت کہ َ مرچی شاھین منی سرا کیت ءُ نندیت دربارءَ بشاھین اِش یل دات شاھین سک برز شت آزمانءَ اِنگو آنگو چاراں بوت ءُ دربارءَ مردمانی سرءَ نہ نشت ءُ کبرستانءَ شُت درستیں دربارءِ مردم کبرستانءَ آتک اَنت آیاں دیست کہ شاھیں بلکءِ نماسگءِ سرءَ آتکگ ءُ نشتگ نوں ملکءٍکانود ات مردماں درستاں بلکءِ نماسگ وتی ملکءِ بادشاہ کُت بلک ھالءَ گپت کہ شاھین پدا تئی نماسگءِ سرءَ نشتگ ءُ تئی نماسگ ملکءِ بادشاہ اِنت بلک چہ گَلا بال بوتءُ بلک ءُ نماسگ بادشاھی ماڑیءَ شُت اَنت ءُ بچک وتی بادشاھی تھتءٍ سرا نشت
مردمانی سرءَ شر بوتءُ ملکءٍ مردمان دوست بوت ءُ آئیءَ اِے ملک آباد کُت ءُ درستیں مردم سیر آباد اَت اَنت
آئیءَ یک روچےوتی وزیرءََگوشتءٍ تو برو پلان ملکءٍ بادشاہءَ منی داوت. نامہ سر کن بلی ٍ ترءُ تابءٍ ء مئے ملکءَ کیت َ
چیزے روچءَ پد آبادشاہ گوں وتی وزیر ءُ گزیراں اے ملکءَ آتک ءُ
بادشاہءَ وش اَتک کت اَنت گندءُنند گپءُ تران بوت بلے بادشاہءَ اِے بادشاہ پجاہ نیارت کہ منی چک اِنت
بادشاہ ءَ وتی وزیراں گوشت کہ ورگ ءُ چرگ اَڈ کنوکاں کہ کنورکن اَنت بہ گوش کہ درستیں مردمانی وراکاں واد.مان بہ کن بلے بادشاہءِ ورگاں ھچ واد مان مہ کن اِت
کنور کنوکاں بادشاہ ءِ ھکم منّ اِت ءُبادشاہ ءَ اولی روچءَ ورگ اِ ش دیم ءَدات اَنت آئی وارت اَنت بلے ورگ وادگ اَت اَنت آئی ءَ ھچ نہ گوشت دومی بیلءَ ھم ورگ ودگ اَت اَنت بادشاہءَ کمو وارت سیمی بیلءَ ھم ورگ وادگ اَت اَنت بادشاہ یک لونکھے چست کتُ بس کُت بلے بادشاہ ءٍ لاپ چہ شُدا چنگ اَت
آھرءَ چکءدیست کہ منی پت,چہ شُدءَ مراِیت آئیءَ َ ھما وادءِکسہ بندات کت چش چش بادشاہءِ بوتگ آئی وتی چکءٍ پہ وادءٍ نام کشُتگ بادشاہ ھیراں بوت تو,چوں اے کسہ سرپد اِت آ منی چُک بوتگ ءُ من کُشتگ بچکءَ گوشت کہ آ چُک من آں من نہ مُرتگاں تومنءَ کُشتگ بلے پاکیں ھاوندءَ منءَ اے زند داتگ ءُ آیاں منءَ نہ کُشتگ
پتءَ چک گپتءُ بگلا کُت کہ منءَ منی چکُ پھل کن نوں من زاناں کہ ترا منءَ سک دوست بوتگ کہ بے وادءَ ھچ چیز وش نہ اِنت ءُ تام اش ِ مان نیست !!!!!!!
اے کسہ ءِ پژدر اِش اِنت کہ زانت ءُ تالھءُ کسمت ھمراہ بہ بنت ھرچ چیز بیت اگاں نا گُڑا مردم ءَ ھشترءِ سرءَ کُچک وارت
وش نیا اَتکءَ گوشت وَک
من گشت تُری بے تَرک
شمئے کستر الی آکل رند کونشکلاتی گتر
