Share your thoughts in your words باسکانی جند ءِ پگر ءُ مارشت ۔۔۔

[Adabi Hakim ادبی ھکیم]

وَهـدے کِـہ تَـرا زوراکءِ کَـهـریـں تـوپّـاں چـسـت کُـرتَـگءُ بَـرَگءَاِنـت نـوں اگـاں تـو وَتءَ کَـشَّـگءِ جُـهـدءَ مَـہ کـن ئَے گـُـڑا آدگے مَـهـلـوُک هَـمِـشءَ زان اَنـت کِـہ تـو وَت پَـہ وَتـی وَشّـی مـاں اے کَـهـریـں تـوُپّـانءَ دَور کُـرتَـگ.

[Zahida Raees Raji]

میاریگ آ نہ انت کہ ترا نیم راہ ءَ یل دنت میاریگ ھما انت کہ آزانت گوں آئ ءَ تئ دیم ءِ راہ گران ءُ ھراب تر بیت انت بلے پدا ھم ترا چہ وتا آجو نہ کنت
زاہدہ راجی

[Adabi Hakim ادبی ھکیم]

    وَهـدے کِـہ تـَئـی واجـهـیـں پـت تَـرا آجـوئـیءُ آبـادیءِ سَـرءُ سـوج نَـہ کُـرتَـگ گـڑا تـو آ بـیـرءَ چـہ وَتـی چُـکّـاں مَـہ گِـر.

[Adabi Hakim ادبی ھکیم]

دُنـیـاءِ آدگے راجـاں وَتـی زَهـگـاں هـنـچـو رودیـنَـگءَ اَنـت کـہ آ زَهـگ وَتـی ڈیـہءُ راج ءِ پَــرزءُ سُـنَـتءَ وَیـل کُـرت مَـہ کَـن اَنـتءُ مـئے راج وَتـی زَهـگـاں هَـنـچـو رودیـنَـگءَاَنـت کـہ آ زَهـگ وَتی مـاتءِ کُـٹّءُ پـتءِ دُمـبُـلءَ وَیـل کُرت مَـہ کَـن اَنـت.

[Adabi Hakim ادبی ھکیم]

وَهــدے کِـہ زوراکـانی سَــد سـالءِ زوراکـی مَـئے بَـلـوچـیءَ گـار کُـت نَـہ کُـرت مَـن جَـزم اوں کـہ مـئے دَه سـالءِ تُـپـاکـی زوراکـانی زوراکـیءَ گـار کَـنـت.

[Zahida Raees Raji]

من وتی دیم ءِ دمان ءَ نزاناں گُڑا پرچیا پہ باندات ءَ بہ جیڑاں؟
 بلے مروچگیں جیڑگ اگاں من ءَ باندات ءَ آیوکیں مشکلاں چے رکھینت کنت گُڑا باید مروچیگیں ایمنی پہ باندات ءَ کربان بیبیت۔
زاہدہ راجی

[Adabi Hakim ادبی ھکیم]

مـئـے زَمـانَـگ وَت سَـرا بَـدَل بـوُت پَـمـیـشـکـا آ هَـراب بـوُت اگـاں مـا وَت آرا پَـہ وَتـی مـول ءُ مُـراد ءَ بَـدَل بـہ کُـرتـیـں شَـرّ بـوُتَـگ اَت.
ادَبی هَکیم

[/b]

[Adabi Hakim ادبی ھکیم]

   دُرگال (115)
اگـاں تـو گـوں وَتـی مُـلـک ءُ وَتـی راج ءَ گـَـدّاری بـہ کَـن ئَے گـُـڑا اے گَـپ ءَ بـہ زاں کِـہ تـو گـوں وَتـی لـوگ ءُ وَتـی لـوگ ءِ مَـهـلـوُکءَ گـَـدّاری کُـرتَـگ.

[/b]

[Zahida Raees Raji]

agan kasi baaten e deendaari charagi ent aahiye negah o labzaan'  bey deeni chagerd a bechaar o agan' kasi kerdaar charagi ent aahiya alasen chagerd a yal bede wat paddar bitten keh chincho aap e tooka ent

(Zahida Raees Raji )

[Adabi Hakim ادبی ھکیم]

   دُرگال (117)
راسـتـے کـہ مَـئـے گـوَسـت ( مـاضـی ) ءِ تـام بـاز تَـهـل بـوُتَـگ بَـلَے مَـروچـی اگـاں مـا آرا بـہ شَـمـوشـیـں گـُـڑا دیـمـا ءِ وَشّـیـں تـام ءِ پَـجّـار ءَ نَـہ زان ایـں .

[/b]

[Zahida Raees Raji]

انسان ءِ کرد ءِ زائر گوں باتن ءَ تل مہ تل انت ۔ دنیا ءِ دیما ھما کرد پدر انت کہ زائر انت بلے راستی ھما انت کہ چیر انت ءُ انسان پہ زانت کسا پیش نہ دارایت  بلے اے چیری تاں باز وھد ءَ چیربیت نہ کنت کے اندر ءِ شری ءُ بدی ءِ کرد روچے نہ روچے وتی سرءَ چست کنگ ءِ جہد ءَ الم ءَ کنت۔
زاہدہ رئیس راجی

[Zahida Raees Raji]

اگاں کسی دل ءَ کلہوکے مہر ھم پہ وتی دین ءَ مہ بیت،  اے دروگ انت کہ آ گوں دنیا ءَکسارا ھم مھکمیں مھر بہ کنت۔ بزاں دنیا ءِ توکا آ مردم بید چہ وتی جند ءَ کس ءَ گوں مہر نہ کنت۔ اسلا  دین ءِ مہر ھما گیرت انت کہ انسان ءَ دنیا ءِ توکا گوں وتا بستگیں درستیں رشتہ ہاں ھمگرنچ کنگ ءِ کار دنت۔
 وھدے دین ءِ مہر انسان ءِ دل ءَ بیت انت آ دین ءِ راہ ءَ رسیتگیں درستیں سوجاں وتی زندگی مننیت ءُ ھمیں دین ءِ گیرت ءِ لوٹ انت کہ آ وتی رشتہ ہانی گوناں وپا کنت، ایشانی  کدر ءَ  کنت ،  وتی جاہ ءُ ملک ءِ سار سنبال ءَ کنت ءُ وتی زمہ واری ہاں پورا کنت۔
دین ءِ مہر گوں دین ءُ دنیا ءِ ودی کنوکیں ربّ ءِ مہر ءَ گوں ھمگرنچ انت ءُ ربّ ءِ مہر گوں وتی ھما انساناں ھمگرنچ انت کہ ربّ ءِ نیکیں کلاہ ربّ ءِ مھلوک ءَ سرے کُتگ انت۔  اے انسان بید چہ پیگمبراں دگہ کس نہ انت۔
زاہدہ رئیس راجی

[Zahida Raees Raji]

آکسے کہ چہ وتی ردی ءَ سرپد انت ھجبر کسارا میار بار نہ کنت ۔ پیسر چہ دوئمی ءِ سرا لنکُگ چیست کنگ وتی جندارا ڈوبارانت ءُ وتی اولیگیں ردی ءَ دوبر نہ کنت۔
زاہدہ رئیس راجی

[Adabi Hakim ادبی ھکیم]

وَهـدے کـہ بـلـوچ راج ءِ زال سَـرپَـد بــوُت اَنـت کـہ آجـوئـی چـی ئـے گـُـڑا بـہ زان اِت کـہ دیـمـا ءِ نَسـل درُهـا سَـرمَـچـار بَـنـت.
پَـمـشـا کـہ زال ءِ لـوگ وَت یَـک وانَـگـجـاهـے .
ادبی هکیم
 

[/b]

[Zahida Raees Raji]

رد زانگ ءِ عیب چہ نزانگ ءِ عیب ءَ گنتریں تاوان انت۔ نزانگ ءَ انسان وتا رد دنت ءُ رد زانگ ءَ وتا گوں اُور آ درستاں کہ آئ ءِ منوک انت ۔
(زاہدہ رئیس راجی)