چینی، گوادر ء ُ ھَر
گلزار گچکی
چوناھا مئے ملک سرجمیءَ رسانکدرے جوڑ بوتگ۔ ھمک روچ نوکیں حالے مارکیٹ ءَ کئیت۔ برے بچار وَردِنی اَزبابانی تَھا ملاوٹ ءِ گپ چو لوڑءَ چول وران اِنت، برے ماں بیکری ء ُ ھوٹلاں گھیتگ ء ُ کٹیتگیں ورد ء ُ وراکءِ پُجّارینگ ءِ کسہ اِنت ء ُ برے بچار ھرء ُ کچک ءِ گوشت ءِ بیھ ء ُ شر اِنت۔ رشوت دیئگ ء ُ زورگ، مردمءِ جَنَگ ء ُ کُشگ، دُزّی، ڈُنگی، لُچّی، لگوزی، پدگُشی ء ُ مُناپکی وَ بئے نہ ینت کہ اے دروھ نوں چو ھون ءَ چاگردءِ رَگ ء ُ ریشگاں ھوار بوتگ ء ُ دم نہ بروکیں گردشے کنگ ءَ اَنت۔ احوالکارنی چہ یکے دومی ءَ باج برگءِ ھاترءَ یکیں پادءِ پشتءَ سپتے سپتے دُروگءِ بندگ ء ُ راجی سروکانی کوھ پروشیں بٹاکانی کسہ ءَ بِل کہ دگے کسّے بکنت ئے۔چشیں ھچ ّ زَنڈء ُ گونڈیں ھبرے نیست کہ بریکنگ حالے ءِ دَرچ ءَ مہ گیپت۔ھمک دَھ ملٹءَ پد چینل یک نوکیں بریکنگ نیوزے مارکیٹءَ کارَنت، سھتوکے ءِ حالرسانی ءَ پد نامداریں کمپنی ءِ اشتھارے ھمے نیمون ءَ مھلوکءِ دیم ءَ چگل دیئنت ء ُ دگہ نوکیں نیوزے ءِ شوھاز ءَ دَرکپنت۔ منی جندءِ ساھ نوں اے بریکنگ نیوزاں ھچ کمار نہ کنت بلے یک نیوزے کہ بریکنگ نہ یت منی دل ء ُ دینے وتی نیمگءَ یکپارگی کشّ اِتنت۔۔۔ بگو کجام؟۔ شما کہ جست کنگءَ اِت، گڑءَ گشاں گوں۔کسہ کوتاھ، زی جھل ءِ حالءَ منی دلگوش وتی نیمگ ءَ بُرت۔
”چین ءِ سفیر ءَ وزیراعلیٰ خیبر پختونخواہ ءَ را گشتگ کہ چین پشاورءَ ھرانی فارم اَڑ کنت ء ُ ھرءِ پدریچ ءِ ودّینگ ء ُ آئیءِ بیھ ء ُ شر ءِ بابتءَ گوں کے پی کے ھکومات ءَ ھرچ وڑیں کمک کنت“۔
اے حالءِ وانگ ءَ پد منی سِتک”واجہ حداءَ زور مان“، ءِ سرءَ چہ پیسرءَ گیشتر مھکم بوت۔راستے کہ کسمت ءِ بدل بوھگ ءَ وھد نہ لگیت۔ حدا کہ دَنت گڑاگوھءِ سرءَ دَنت۔ھمے بزّگیں ھرکہ چہ سداں سالاں بارکشی ءَ بڈَّے ریش ء ُ کچکرے دِرتگ اَنت، ھمک سھب ھیسک ء ُ ھمپان، واھُندءِ بیھار ء ُ چابُکانی دیمپان اِنت، آؤوکیں وھداں ”ھَر رُدوم جاھاں“ سارتیں ساھگاں وَپسیت، ساپ ء ُ پلگاریں وردِن وارت،زَردوئی، کٹنگری، سُھرُک، کُلگ، پشّانک، روشمی تَپ ء ُ لاپ دردءِ ٹُکہّ ء ُ دارو ء ُ درمان کنگ بیت۔ھمک روچ جانے شودگ ء ُ سپاھ کنگ بیت، پہ جاندُراھی ءِ ھاترءَ پٹّ ء ُ میداناں، سئیل ء ُوردش ءَ پہ برگ بیت۔ راستے کہ وھد بدل بوتگ،نوں ھرآپیشءِ لاچار ء ُ بزّگ ء ُ بے بستاریں ھر نہ اِنت۔ھرءِ بابت ءَ نوں بتل ء ُ گشتن ھم بدل بنت۔ مئے کرّءَ کہ چیزے باز بیت گڑءَ گوں ھرءِ ریشءَ ھمسنگے کن اَنت۔ چش کہ”آمین ءَ کیچءَ ھرماگ ھرءِ ریش بیت“۔ ”سندھ ءَ اِمب ھرءِ ریش اِنت“۔ بلے آوؤکیں وھدءَ بتل چُش ھم بوت کن اَنت۔ ”ھر بے اَرزِشت نہ اِنت“۔”گوک ءَ سوچ کہ ھر ھرید اِنت“۔”آ وَ انسانے نہ انت کہ ھر مہ وارت“۔ ھرکسءَ کہ ھر َاست یا ھرے زانت کہ کجا اِنت ء ُ چتور وتی کنگ بیت اَلم ءَ جُھدے بناکنت کہ ھر سک ھرید بیت۔چیاکہ چینی ٹرالرزانی ڈلیور اکنامک کوریڈورءَ ھرجاھ کہ گوزَنت،ھرءِ گوشتءِ تلب ءَ کن اَنت۔ اے ھساب ءَ ھوٹلانی دیمءَ بورڈ چو اے پیم ءَ بنت۔”مئے گورءَ شمارءَ ھر کڑاھی، ھرکلیجی، ھربریانی، ھر شاشلیک، ھرنھاری،ھر چنگ پنگ، ھر ینگ چن مین،ھر سوشی، ھر چاؤمن دست کپنت۔
ھؤڑیں بلوچاں وتارءَ چہ زمین ءَ وَاِلّ اللہ کت، چہ ھرءَ ھم زبھر اش کت۔ ھرکسءَ بچار زمینءِ زَّرانی وسلیہءَ ھرءِ بدلءَ ویگوءَ سوار بوت ء ُ ھرے چہ وتی چاگردءَ پھک دَرکت کہ نو ں دستے ماں سرءَ اَنت ء ُ ھٹررے کنگ ءَ اَنت۔بلے باھدیں کہ نوں اے دگہ ھوش بکن انت ء ُ اگں زمیناں بھا کن اَنت بکن اَنت، ھراں بھامکن اَنت کہ دیمترءَ ھرچو تلاھءِ ریٹءَ ھرید بیت۔ گوادرءِ چاگردی ء ُ لبزانکی سنگت باھدیں کہ ھرءِ اَرزِشتءِ سرءَ لس مھلوک ءَ سرپدی بدی اَنت۔ ھرءِ بابتءَ شعرء ُ رم بہ نویس اَنت۔ گرانڈانی، شِنِکاکی دَر، زیارت مچّی، چِب ریکانی، نیگور دیم ء ُ اے دگہ ھندانی مھلوکءَ را سھی ء ُ سرپد بکن اَنت کہ زمینءِ بھاءَ دستءَ مدار ات بلے نباھ کن اِت وتی ھراں بھا نہ کن اِت۔ گوں زمینانی بیھ ء ُ شرءَ ما وتی دیم وَ چوناھیءَ سیاھ کتگ، بلکیں ھمے ھر نوں مارءَ پونزے دیمءَ بدَنت۔
”ھرزندگ بات، ھروار سلامت بات“۔
