آزمانک
مُون سٹی (MOON CITY)
اسلم قادر
ناسا (NASA)ءِ سائنسزانت سک گل ات انت کہ آہاں وتی کرنے ءِ جھدے ءَ پد ماہ ءِ سرا میتگ مون سٹی جوڑ کنگ ءَ سوبمند بوتگ ات انت. مون سٹی ءِ چاریں نیمگ ءَ آسن ءِ مھکمیں چادر جنگ بوتگ ات انت کہ ڈنّ ءَ گوات دراتک مہ کنت. پرچہ کہ مون سٹی ءِ تہا آکسیجن، آپ، وانگ جاہ، ہسپتال، اولاک درسیں انتزام است ات انت، ھمک چیزءِ کہ کمی یے است ات آ جھل ءَ چہ زمین ءَ راکٹانی آسراتی ءَ آرگ بوت انت، بزاں ھچ وڑیں کمی نیست ات، مون سٹیءِ دراھیں لوگ نوکیں داب ءِ ماڑی ات انت، دگ ساپ ءُ پراہ ءُ کشادہ ات انت، موبائل ءٰ انٹرنیٹ ءِ آسراتی ھم است ات ءُ جھل ءَ نشتگیں وتی سیاد ءُ وارساں گوں ھبرھال ھم کت کنگا ات انت.مون سٹی ءَ زمین ءِ اے دگہ گریبیں ءٰ بے وسیں مردمانی واست ءَ ھچ جاگہ نیست ات، درس مالدار ءُ استی مندات انت پرچہ.کہ ماہ ءِ سرا آہگ ءُ اودءَ ماڑی جوڑ کنگ ءِ تاگت ھرکسی وس ءِ گپ نہ ات ءُ اے دگہ آسراتی ھم پہ زرّ ات انت، مون سٹی ءَ چہ ڈن ماہ ءِ اے دگہ پٹّانی سرا نندگ نہ بوت پرچہ.کہ اودا آپ ءُ گوات دوئیں نیست ات ءُ نہ زندگ بوگ ءِ واست ءَ دگہ آسراتی. پمیشاں مون سٹی ءَ چہ ڈن ءِ درآھگ سک مکن ات. مون سٹی ءِ درسیں انتزام سک شر روگ ءَ ات انت.
وھد گوزان بوت سائنسزانتاں اے جار جت کہ نوں ماہ ءِ سرا یک انچائیں مردمے سکیں کسانیں مزے ءَ گوں شت کنت،
اے ھما وھد ءَ کہ زمین ءِ سرا شدُ ءُ گژنگی، جنگ ءُ جدل، ناتپاکی سک باز بوتگ ات انت ، گرمیں ھند گرمتر ءُ سردیں ھند سردتر بوتگ ات انت ، بجلی ءُ گیس ءُ زند ءِ اے دگہ آسراتی نہ مرّینگ ءَ ات انت.
مون سٹی ءِ مردماں وھدے اے ھبر اُش کت کہ نوں ماہ ءِ سرا آھگ سک ارزان بوتگ ءُ نوں انچائیں مردم کا انت مون سٹی ءَ.آباد بنت، پرچہ.کہ.ماہ ءِ اے دگہ.پٹّانی سرا آ آسراتی نیست انت ءُ مون سٹی ءَ ابید دگہ جاہ ءَ زندگی بوت نہ بوتگ ات. مون سٹی سک مزن جوڑ کنگ بوتگ ات ءُ انگت اود ءَ بازیںِ مھلوکے ءَ نشت.ءُ زند گوازینت کتگ ات، اشی ءَ چہ ابید آ کشادہ کنگ ھم بوتگ ات، ماہ ءِ سرا دگہ میتگ جوڑ کنگ وا بوتگ ات بلئے اود ءَ آپ ءُ آکسیجن ءِ انتزام کنگ سک گران ات ءُ اودءَ پہ اشانی انتزام کنگ ءِ تاگت انچائیں مردمانی کارے نہ ات پمیشاں پہ اے دگہ مردمانی واست ءَ دگہ ھچ راہ نیست ات ابید اشی ءَ کہ مون سٹی کشادہ کنگ بہ بیت ءُ درسیں مھلوک ھمودا آباد بہ بیت.
مون سٹی ءِ مردم اے گپ ءِ منگ ءِ واست ءَ ھچ وڑا تیار نہ بوت انت، آہانی گُشگ ھمیش ات کہ زمین ءِ انچائیں مردم وھدے ادا کا انت ءُ آباد بنت ادا مئے آپ ءُ آکسیجن کم تر انت، آ مزنیں ماڑی مئے وڑا بست نہ.کن انت، آہانی کسانیں لوگ مئے شہر ءِ جلوہ ءَ برانت. آ مئے پُچانی وڑیں کیمتی ایں پوشاک گورا کت نہ.کن انت آہانی چُک گوں جنڑیں
پُچاں گوں درتگیں سواساں مئے چُکانی مکتباں وان انت گڑا مئے چُکانی ساپیں پوشاک ءُ.جلوہ ناکیں سواساں مانہے نہ.بیت، آ سپائی ءِ ھیال نہ دار انت، مئے ہسپتال ءُ شہر ءِ دمک مئیلا بنت. آ چہ ھرچ وڑا چہ ما جتاہاں آہانی ءُ مئے نندگ ءُ پاد آھگاں زمین ءُ آزمان ءِ تپاوت انت.ما ھچ وڑا آہانی جاگہ دیگ ءِ واست ءَ تیار نیاں اگاں آ بیا انت گڑا ما آہاں دکّا دیان ءُ در کنازں.
وھدے زمینِ ءِ سرا اے ھال کلیں دنیا ءَ شینگ بوت گڑا.ھرکسے ءِ کرا کہ موبائل است ات، آہاں موبائل ءِ سرا ماہ ءِ مون سٹی ءَ نشتگیں وتی مردم کلوہ ءُ ھال کت انت کہ ما ادا زمین ءِ سرا سک بدھا لیں، شما مئے ماہ ءِ سرا آھگ ءِ راہ ءَ بند مہ کن ات، بلئے مون سٹی ءِ مردم ھچ وڑا منگ ءَ نہ ات انت، گڈسر ءَ آھاں موبائل ءِ ھما ٹاور کہ گوں زمین ءِ مردمانی موبائلاں رسانک سر کنگا ات انت درس یک یک ءَ.پچ کت انت ءُ دور دات انت، مون سٹی ءُ زمین ءِ سرا نشتگیں مردمانی ھبر ھال گوں یکے دُھمی ءَ ھلاس بوت.
زمین ءِ سرا نشتگیں مردم سک بد ھال ات انت کہ نوں زمین ءِ سر ءَ نندگ سک گران ات. آ دُوا لوٹگا ات انت کہ ماہ ءِ سر ءِ مردم آہانی گپاں بہ من انت.
وھد گوزان بوت مون سٹی ءِ مردماں داں دیراں نہ.من ات، یک روچے اناگاہ ءَ ماہ لرزگ ءَ لگ ات، مون سٹی ءِ مردم ابکہ ءُ ھیران بوت انت، اناگاہ ءَ تراکے بوت ماہ دوکپ بوت. ماہ ءِ ھما بہر.کہ اودا مون سٹی جوڑ بوتگ ات جھل ءَ کپت ءُ چُنڈ چُنڈ بوت، درسیں مردم، ماڑی، اولاک تباہ بوت انت.
اناگاہ ءَ درسیں مردُماں چم پچ کت انت ، آہاں ھمے مارات کہ آ یک برے مرتگ ءُ پدا زندگ کنگ بوتگ انت، آہاں اے دیم آ دیما چارات کہ ما ھما زمین ءِ سراہاں کہ لہتیں سال پیش بوتگ انت ءُ زمین ءِ سرا مارا ابید دگہ مردم کس نیست، ساھتے ءَ رند لھتیں اسپیت پوشیں مردم جنین ءُ مردین اتک انت، گوں آہاں جست اش کت شما کجئے مردمئے؟، آہاں پسہ دات ما مون سٹی ءِ مردماں. پدا ھمے مردماں گوں اسپیت پوشیں مردماں جُست کت.کہ زمین ءِ سرا نشتگیں مردم کج انت ؟ اسپیت پوشیں مردماں گشت کہ ماہ یک تراکے ءِ سوب ءَ دوکپ بوتگ، اود ءَ یک بلائیں ٹُکرے پشت.کپتگ، ھمے تراک ءِ سوب ءَ اودا موسمی جاور بدل بوتگ انت ءُ اودا آپ ءُ گوات ھم پیداک بوتگ، نوں اود ءَ انسان ءِ نندگ ءِ درسیں ابرمی آسراتی است انت ، اے درسیں مردم چست کنگ ماہ ءِ سرا برگ بوتگ انت بلئے شما شُت نہ کنے، شمے واست ءَ ھمدا یک شہرے جوڑ کنگ بوتگ . براں ما شمئے رندا اتکگیں، درسیں مردم ھیران بوت انت پاداتک انت ھمے اسپیت پوشیں مردمانی پشت ءَ روان بوت انت کمے دیم ءِ روگ ءَ پد آہاں دیست کہ بلائیں چاردیواری ات،ِ تہا یک بلائیں آسے جمبور ات. چاردیواری ءِ دروازگ ءِ دپ ءَ یک سائن بورڑے ءِ سرا نبشتہ ات. " مون سٹی " .
