Baask- Home of Balochi Language, Literature & Culture
Balochi Literature بلوچی ادب =>
بلوچی لبزانک، چمشانک ءُ ﺁزمانک
=> Topic started by: MirAskaniBaluch on November 23, 2011, 10:06:29 PM
Title:
حکیمی پنت ؤ نصیحت
Post by:
MirAskaniBaluch
on
November 23, 2011, 10:06:29 PM
یک جوانے گون وتی پتء گوشت اے عقل مند.
منء یک کوھنین ؤ دیرئیگین سوجے بدۓ.
گوشتی نیک مردی بکن بلے نہ انچو کہ.
گرکانی دنتان پہ تو تیز بہ بنت.
مراد : انچو نرم ؤ سرد مہ بی کہ مردم نا چقین فائدہ چست بکن انت.
سعدی شیرازی.
Title:
Re: حکیمی پنت ؤ نصیحت
Post by:
MirAskaniBaluch
on
November 23, 2011, 10:20:58 PM
چہ سوچ ؤ پنتان دوست ؤ براھوندگانی آ وقتء من ناراض رنجے بان.
بلے منی بدین عادت بدل پہ شرے بیت.
منی عیب زانتکاری ؤ عقل پیداگ کنت.
کونٹگ بدل پہ یاسمین پلے بیت.
کجای منی ھما زھر وارین دشمن.
کہ منی بدی ؤ عیبان پہ منء بگوش ایت.
سعدی شیرازی.
Title:
Re: حکیمی پنت ؤ نصیحت
Post by:
MirAskaniBaluch
on
November 25, 2011, 09:18:22 PM
ترحم بر پلنگ تیز دندان.
ستمکاری بود بر گوسفدان.
رحم کنگ پہ گرکء تیز دنتانین
گوڈء آ پہ پس ؤ مالء ظلم بیت.
Title:
Re: حکیمی پنت ؤ نصیحت
Post by:
MirAskaniBaluch
on
January 09, 2012, 11:39:43 PM
شک مسترین بیماری ئے چہ ھوس بیماریء.
ھوس بیماری ئے علاج ؤ توبہ ؤ زاری و پہ سر سوج بیت.
کہ ھوس بیماری پہ نادانی و بی فکری بیت.
بلے شک بیماری ئے علاج نہ بیت.
پرچا کہ شک بیماری فکر کنت کہ آئ تچک ؤ راست انت.
پند ؤ سوج گوش نہ کنت پہ وتئ عقل دلجم انت.
Title:
Re: حکیمی پنت ؤ نصیحت
Post by:
Thangi Baloch تنگی بلوچ
on
January 10, 2012, 01:41:19 AM
واجہ میر آسکانی تو گُشے جنّے چہ مردمی ءِ جسم ءَ کشِتگ نوں مردک ءَ گوندو دئیگ ات،اللّہ وت ھیر بکنت۔